श्रीगुरुचरित्र- नवमोऽध्यायः

श्रीगणेशाय नमः ।ऐकोनि सिद्धाचे वचन ।
  नामधारक करी नमन । विनवीत कर जोडून ।
  भक्तिभावे करोनिया ॥१॥श्रीपाद कुरवपुरी असता ।
  पुढे वर्तली कैसी कथा । विस्तारूनि सांग आता । 
 कृपामुर्ति दातारा ॥२॥सिद्ध म्हणे नामधारका ।
  पुढे कथा अपूर्व देखा । तया ग्रामी रजक एका ।
  सेवक झाला श्रीगुरूचा ॥३॥भक्तवत्सल श्रीगुरुराव ।
  जाणोनि शिष्याचा भाव । विस्तार करोनि भक्तीस्तव । 
 निरोपित गुरुचरित्र ॥४॥नित्य श्रीपाद गंगेसी येती । 
 विधिपूर्वक स्नान करिती । लोकवेव्हार संपादिती ।
  त्रयमूर्ति आपण ॥५॥ज्याचे दर्शन गंगास्नान । 
 त्यासी कायसे आचरण । लोकानुग्रहाकारण ।
  स्नान करीत परियेसा ॥६॥वर्तता ऐसे एके दिवशी ।
  श्रीपाद यति येती स्नानासी । गंगा वहात असे दशदिशी ।
  मध्ये असती आपण ॥७॥तया गंगातटाकांत । 
 रजक असे वस्त्रे धूत । नित्य येऊनि असे नमित । 
 श्रीपादगुरुमूर्तीसी ॥८॥नित्य त्रिकाळ येवोनिया । 
 दंडप्रमाण करोनिया । नमन करी अतिविनया ।
  मनोवाक्कायकर्मे ॥९॥वर्तता ऐसे एके दिवशी । 
 आला रजक नमस्कारासी । श्रीपाद म्हणती तयासी ।
  एकचित्ते परियेसा ॥१०॥श्रीपाद म्हणती रजकासी ।
  का नित्य कष्टतोसी । तुष्टलो मी तुझ्या भक्तीसी । 
 सुखे राज्य करी आता ॥११॥ऐकता गुरूचे वचन ।
  गाठी बांधी पल्लवी शकुन । विनवीतसे कर जोडून । 
 सत्यसंकल्प गुरुमूर्ति ॥१२॥रजक सांडी संसारचिंता । 
 सेवक जाहला एकचित्ता । दुरोनि करी दंडवता ।
  मठा गेलिया येणेचि परी ॥१३॥ऐसे बहुत दिवसांवरी ।
  रजक तो सेवा करी । आंगण झाडी प्रोक्षी वारी । 
 नित्य नेमे येणे विधी ॥१४॥असता एके दिवशी देखा । 
 वसंतऋतु वैशाखा । क्रीडा करीत नदीतटाका ।
  आला राजा म्लेछ एक ॥१५॥स्त्रियांसहित राजा आपण । 
 अलंकृत आभरण । क्रीडा करीत स्त्रिया आपण ।
  गंगेमधून येतसे ॥१६॥सर्व दळ येत दोनी थडी । 
 अमित असती हस्ती घोडी । मिरविताती रत्‍नकोडी । 
 अलंकृत सेवकजन ॥१७॥ऐसा गंगेच्या प्रवाहात ।
  राजा आला खेळत । अनेक वाद्यनाद गर्जत ।
  कृष्णावेणि थडियेसी ॥१८॥रजक होता नमस्कारित । 
 शब्द झाला तो दुश्चित । असे गंगेत अवलोकित ।
  समारंभ राजयाचा ॥१९॥विस्मय करी बहु मानसी । 
 जन्मोनिया संसारासी । जरी न देखिजे सौख्यासी । 
 पशुसमान देह आपुला ॥२०॥धन्य राजयाचे जिणे । 
 ऐसे सौख्य भोगणे । स्त्रिया वस्त्रे अनेक भूषणे ।
  कैसा भक्त ईश्वराच ॥२१॥कैसे याचे आर्जव फळले । 
 कवण्या देवा आराधिले । कैसे श्रीगुरु असती भेटले । 
 मग पावला ऐसी दशा ॥२२॥ऐसे मनी चिंतित । 
 करीतसे दंडवत । श्रीपादराय कृपावंत ।
  वळखिली वासना तयाची ॥२३॥भक्तवत्सल श्रीगुरुमूर्ति । 
 जाणोनि अंतरी त्याची स्थिति । बोलावूनिया पुसती ।
  काय चिंतिसी मनांत ॥२४॥रजक म्हणे स्वामीसी । 
 देखिले दृष्टी रायासी । संतोष झाला मानसी ।
  केवळ दास श्रीगुरूचा ॥२५॥पूर्वी आराधोनि देवासी ।
  पावला आता या पदासी । म्हणोनि चिंतितो मानसि । 
 कृपासिंधु दातारा ॥२६॥ऐसे अविद्यासंबंधेसी । 
 नाना वासना इंद्रियांसी । चाड नाही या भोगासी । 
 चरणी तुझे मज सौख्य ॥२७॥श्रीपाद म्हणती रजकासी ।
  जन्मादारभ्य कष्टलासी । वांछा असे भोगावयासी । 
 राज्यभोग तमोवृत्ति ॥२८॥निववी इंद्रिये सकळ । 
 नातरी मोक्ष नव्हे निर्मळ । बाधा करिती पुढे केवळ ।
  जन्मांतरी परियेसी ॥२९॥तुष्टवावया इंद्रियांसी । 
 तुवा जावे म्लेछवंशासी । आवडी जाहली तुझे मानसी । 
 राज्य भोगी जाय त्वरित ॥३०॥ऐकोनि स्वांमीचे वचन ।
  विनवी रजक कर जोडून । कृपासागरू तू गुरुराज पूर्ण ।
  उपेक्षू नको म्हणतसे ॥३१॥अंतरतील तुझे चरण ।
  द्यावे माते पुनर्दर्शन । तुझा अनुग्रह असे कारण ।
  ज्ञान द्यावे दातारा ॥३२॥श्रीगुरु म्हणती तयासी । 
 वैदुरानगरी जन्म घेसी । भेटी देऊ अंतकाळासी ।
  कारण असे येणे आम्हा ॥३३॥भेटी होतांचि आम्हांसी । 
 ज्ञान होल तुझे मानसी । न करी चिंता भरवसी ।
  आम्हा येणे घडेल ॥३४॥आणिक कार्यकारणासी । 
 अवतार घेऊ परियेसी । वेष धरोनि संन्यासी । 
 नाम नृसिंहसरस्वती ॥३५॥ऐसे तया संबोधूनि ।
  निरोप देती जाय म्हणोनि । रजक लागला तये चरणी ।
  नमस्कारीत तये वेळी ॥३६॥देखोनि श्रीगुरु कृपामूर्ति । 
 रजकासी जवळी पाचारिती । इह भोगिसी की पुढती ।
  राज्यभोग सांग मज ॥३७॥रजक विनवीत श्रीपादासी । 
 झालो आपण वृद्धवयेसी । भोग भोगीन बाळाभ्यासी । 
 यौवनगोड राज्यभोग ॥३८॥ऐकोनि रजकाचे वचन । 
 निरोप देती श्रीगुरु आपण । त्वरित जाई रे म्हणोन । 
 जन्मांतरी भोगी म्हणती ॥३९॥निरोप देता तया वेळी ।
  त्यजिला प्राण तत्काळी । जन्माता झाला म्लेछकुळी । 
 वैदुरानगरी विख्यात ॥४०॥ऐसी रजकाची कथा ।
  पुढे सांगून विस्तारता । सिद्ध म्हणे नामधारका आता ।
  चरित्र पुढती अवधारी ॥४१॥ऐसे झालीया अवसरी । 
 श्रीपादराय कुरवपुरी । असता महिमा अपरंपारी । 
 प्रख्यात असे परियेसा ॥४२॥महिमा सकळ सांगता । 
 विस्तार होईल बहु कथा । पुढील अवतार असे ख्याता । 
 सांगेन ऐक नामधारका ॥४३॥महत्त्व वर्णावया श्रीगुरूचे । 
 शक्ति कैची या वाचे । नवल हे अमृतदृष्टीचे । 
 स्थानमहिमा ऐसा ॥४४॥श्रीगुरु राहती जे स्थानी ।
  अपार महिमा त्या भुवनी । विचित्र जयाची करणी । 
 दृष्टान्ते तुज सांगेन ॥४५॥स्थानमहिमाप्रकार । 
 सांगेन ऐक एकाग्र । प्रख्यात असे कुरवपूर । 
 मनकामना पुरती तेथे ॥४६॥ऐसे कित्येक दिवसांवरी । 
 श्रीपाद होते कुरवपुरी । कारण असे पुढे अवतारी ।
  म्हणोनि अदृश्य होते तेथे ॥४७॥आश्विन वद्य द्वादशी । 
 नक्षत्र मृगराज परियेसी । श्रीगुरु बैसले निजानंदेसी । 
 अदृश्य झाले गंगेत ॥४८॥लौकिकी दिसती अदृश्य जाण ।
  कुरवपुरी असती आपण । श्रीपादराव निर्धार जाण । 
 त्रयमूर्तिचा अवतार ॥४९॥अदृश्य होवोनि तया स्थानी ।
  श्रीपाद राहिले निर्गुणी । दृष्टान्त सांगेन विस्तारोनि । 
 म्हणे सरस्वतीगंगाधरू ॥५०॥जे जन असती भक्त केवळ । 
 त्यांसी दिसती श्रीगुरु निर्मळ । कुरवपूर क्षेत्र अपूर्व स्थळ । 
 असे प्रख्यात भूमंडळी ॥५१॥सिद्ध सांगे नामधारकासी । 
 तेचि कथा विस्तारेसी । सांगतसे सकळिकांसी । 
 गंगाधराचा आत्मज ॥५२॥
इति श्रीगुरुचरित्रपरमकथाकल्पतरौ श्रीनृसिंहसरस्वत्युपाख्याने सिद्धनामधारकसंवादे
  रजकवरप्रदानं नाम नवमोऽध्यायः 
॥९॥ओवीसंख्या ॥५२॥श्रीगुरुदत्तात्रेयार्पणमस्तु

 

--
Ravindra S. Dhurandhar
Ph No.9324107806
http://gorakhmantras-ravidhurandhar.blogspot.com/